We ontbijten in alle rust en Henk voelt niet al te veel gerommel in zijn maag. Henk durft weg en op ons gemak 'ontlasten' we eerst de tent en om 12.00 uur verlaten we de kattenbak en fietsen over de boulevard richting noorden. We hadden trouwens maar één dag langer kunnen blijven, want morgen gaan de poorten van de camping dicht. We proberen zo dicht mogelijk langs de kust te fietsen en rijden zo door kleine vakantieplaatsjes over hun boulevards. De laatste 8 km voor Sitges lukt dat niet meer en moeten we over een niet al te drukke N-weg. We besluiten Sitges even aan te doen. Vroeger zijn we er eens met de kinderen geweest, zo'n 25 jaar geleden. Het is een leuk stadje met smalle oplopende of sterk dalende straatjes. In de winkelstraat kopen we een kip en peuzelen hem op op een bankje aan de boulevard. Als we gedacht hadden de rest van de vakantie geen vliegen meer te zien is dat nu een desillusie. Wel honderd vliegen willen mee-eten, zodat we geen minuut zonder van ons af te slaan rustig kunnen eten. Toch smaakt de kip voortreffelijk.
Na Sitges volgen we de prachtige
weg, uitgehakt in de rotsen langs de kust. Het is vaak flink klimmen
en meer mensen willen deze weg rijden, allemaal met auto of motor. Het is erg
druk, maar men houdt rekening met ons. Uiteindelijk dalen we naar Castelldefels
en dan is het ook gelijk gebeurd met rotsen en is de omgeving plat en vlak.
We moeten even speuren hoe we zo dicht mogelijk bij de kust komen. We rijden
daarna door een toeristische saaie omgeving. Het ziet er uitgewoond
uit. Uiteindelijk komen we in een wat nieuwere villawijk. Nu moeten we toch
een keer bij camping Albatros kopen, de camping waar we het 25 jaar terug zo
naar onze zin hebben gehad en het einddoel van deze dag. Ik zie wel een
hotel wat ik me meen te herinneren van vroeger, maar dat lag toen niet vlak
bij huizen. We snappen er niks van, maar blijven de kustlijn volgen, want daar
zullen toch de campings liggen. Om het niet eentonig te laten worden, krijg
ik een lekke band. Gelukkig de voorband deze keer en wat is Henk blij met het
tangetje van Albert. Het komt zeer goed van pas om het scherpe puntje, zo fijn
als een pootje van een nietje, uit mijn band
te trekken.
Even later rijden we tegen een hek aan en achter dat hek ligt een camping. Alleen, waar is de toegangspoort. We rijden eerst richting zee, maar geen opening. We worden verwezen naar de snelweg; alleen via deze weg kun je de poort bereiken. Via een viaduct moeten we eerst naar de overkant van de snelweg en even later weer via een brug terug, bestemd voor een oversteek naar de weilanden aan de overkant en voor de enkele fietser of voetganger. We moeten nog een kilometer door de berm van de snelweg lopen en komen dan bij de ingang van Camping Tres Estrellas. We worden hartelijk ontvangen, worden verwezen naar een rustig deel van de camping, waar we onder de bomen een mooi plekje vinden, niet ver van het strand. We bezoeken de campingwinkel, daarna nog even de bar. Wanneer in de verte de disco begint, gaan wij slapen. Morgen naar Barcelona.
