2008 Madrid - Portugal - Douro-Duero - Madrid

25 juli Siguenza - Jadraque 43 km

Na het ontbijt op een bankje in de stad, vullen we de bidons bij de stadsbron en gaan op stap. Gistermiddag heb ik tijden de kaart bestudeerd, want ik wilde door de kloof van parque Natural Barranco del Rio Dulce. Ik had het kaartje, wat we bij de Informatie hadden gekregen een beetje ingepast in onze wegenkaart en volgens mij moest het kunnen. Ik verheug me er enorm op deze tocht, Henk vraagtzich af welk avontuur hij nu weer tegemoet gaat. We klimmen eerst via een klein boerenweggetje richting Pelegrina en dalen later richting het dorp dat voor de kloof ligt. Voor het dorpje is een pad naar rechts om et dorp heen, waar we naar toe worden verwezen. Het is een boerenpad dat steeds slechter begaanbaar is; het is nogal overwoekerd. Met goed opletten en zo af en toe afstappend is het te doen totdat we door een riviertje moeten waden. Wat staat onsnog meer te wachten vragen we ons af. Na zo'n 4 km komen we in La Cabrera en direct over de brug is links een goed begaanbaar stenig pad lans de Rio Dulce. We speuren naar adelaars en arenden die hier moeten zitten. Er komen ons 2 ATB-ers tegemoet en de oudere man zit zo naar ons te kijken, dat hij prompt naast het pad fietst en valt. Het lijkt of hij mij de schuld wil geven.

De kloof is erg mooi en we hadden dit beslist niet willen missen. Wat een rust. Aan het eind van de kloof fietsen we nog een poos langs de rivier en over boerenpaden. Dan komen we op de weg, die we eigenlijk in eerste instantie wilden fietsen, een drukke weg richting Guadelajara. We hoeven deze weg maar 2 km te volgen en kunnen dan afslaan richting Jadraque over een weg waar alleen plaatselijk verkeer gebruik van maakt. Het landschap is alweer erg mooi. Wij rijden vrij vlak alweer door graanvelden en net opkomende zonnebloemen. De bergen in de verte komen steeds dichter bij.

Zo'n 5 km voor Jadraque krijgen we te maken met een lange klim van 7/8%. Wat hebben we daarna mooi zicht op het vlakke landwaar we door heen gefietst zijn. Wat een mooie kleuren.
In Jadraque aangekomen willen we eerst even naar het station om ons te oriënteren op onze treinreis morgen naar Madrid. Op het weggetje er naar toe krijgt Henk een lekke band, de tweede van deze vakantie. Na de inspectie van het stationnetje en controle van de vertrektijden, gaan we naar hostal Quatro Camino's waar we vriendelijke worden ontvangen. Jadraque is een saai dorp, met saaie huizen en geen mens of zelfs hond te bekennen. De kerk is wel open, maar ook saai, wel een heel groot altaar, waarvan alleen de grootte bijzonder is. Vlakbij ons hotel is een park met jeu de boule terrein en speeltuin. Als we er later in het begin van de avond nog even gaan wandelen is het er druk met kinderen die worden uitgelaten in wandelwagens of op fietsjes en allemaal hebben ze een zak chips bij zich. Op de jeu de boule baan is een toernooi. Wij kijken toe vanaf een paar fitnessapparaten, een soort trimbaan en we proberen er een paar uit. Tegen half tien gaan we naar de hostal en tot onze verrassing zit de grote tuin al aardig vol. We kunnen alleen raciones (porties) bestellen. We beginnen met kaas met tomaten en later nemen we nog een bijzondere ensalada. Als we zo om ons heen kijken zien hadden we toch liever iets anders gekozen. Maar met deze vorm van eten hadden we nog niet kennis gemaakt; een volgende keer doen we het anders.